همه ما خوردن قهوه را دوست داریم و بیشتر افراد مصرف چای را نیز به همان اندازه دوست دارند اما عوارض جانبی مصرف بالای کافئین میتواند بسته به میزان تحمل ما نسبت به مقدار کافئین مصرفی، بر روی سلامت تاثیر بگذارد. به یاد سپاری این نکته بسیار مهم است که کافئین یک محرک است و تمامی محرکها نحوه کار و عملکرد سیستم عصبی را به گونهای تغییر میدهند. سیستم عصبی ما هر جنبهای از خلق و خو، سطح انرژی، ضربان قلب، فشار خون و حتی هضم را کنترل میکند. کافئین همچنین ادرار آور است و این بدین معنی است که میتواند آب زیادی را از بدن دفع کند. همین امر منجر به از دست دادن مواد مغذی در بدن خواهد شد.
حداکثر مقدار مصرفی کافئین برای بزرگسالانی که بالای ۱۸ سال دارند تا ۴۰۰ میلی گرم است که این مقدار به صورت تقریبی معادل ۴ فنجان قهوه است. مصرف قهوه بیشتر به معنای افزایش کافئین دریافتی است. با اینحال، کافئین تنها در قهوه یافت نمیشود. منابع دیگری برای کافئین وجود دارد که در این میان میتوان به غذاها، نوشیدنیهای مختلف و داروهای خاص اشاره کرد.
اگرچه بیشتر افراد در مورد منابع کافئین آگاهی دارند اما نسبت به مقدار مصرف کافئین در روز هوشیار نیستند و اغلب آن را فراموش میکنند. به عنوان مثال، ممکن است چندین فنجان قهوه در صبح داشته باشیم، بعد از آن به سراغ نوشیدن چای در طول روز برویم؛ بعد از شام یا نهار تکهای شکلات بخوریم یا در طول روز برای جلوگیری و کاهش سردرد، به سراغ مصرف مسکنها برویم. این عادتهای روزانه به نظر بی ضرر میرسند اما مصرف همه موارد در کنار هم باعث میشود عوارض جانبی وحشتناکی در انتظار ما باشد.